1. පාටළිං හරිතං දිස්වා පාදපං ධරණී රුහං,
ඒකංසං අඤ්ජලිං කත්වා අවන්දිං පාටළිං අහං.
.
2. අඤ්ජලිං පග්ගහෙත්වාන ගරුං කත්වාන මානසං
අන්තෝ සුද්ධං බහි සුද්ධං සුවිමුත්තමනාසවං.
.
3. විපස්සිං ලෝකමහිතං කරුණා ඤාණසාගර,
සම්මුඛා විය සම්බුද්ධං අවන්දිං පාටළිං අහං.
.
4. ඒකනවුතේ ඉතෝ කප්පේ යං බෝධිමභිවන්දහං,
දුග්ගතිං නාභිජානාමි වන්දනාය ඉදං ඵලං.
.
5. පටිසම්භිදා චතස්සෝ විමොක්ඛා චාපි අට්ඨිමෙ,
ඡළභීඤ්ඤා සච්ඡිකතා කතං බුද්ධස්ස සාසනං.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා බෝධිවන්දකො ථෙරෝ ඉමා ගාථා අභාසිත්ථ.
තේරුම :-
1. පළොල් බෝධිය නිල් වන් ව තිබෙනු දැක ඒකාංශ කොට පෙරවා මම ඒ පළොල් බෝධියට දොහොත් මුදුන් දී වැන්දෙමි.
2-3. ඇඳිලි බැඳ සිතින් ගරු කොට ඇතුළ පිරිසිදු වූ පිටත පිරිසිදු වූ කෙලෙසුන් කෙරෙන් මිදුණා වූ ආශ්‍ර‍ව රහිත වූ කරුණා ඥාන සාර වූ විපස්සී බුදුන් වහන්සේට සම්මුඛයෙහි වඳින්නාක් මෙන් ගරු කොට මම පාටළී බෝධියට වැන්දෙමි.
4. මෙයින් එක් අනූ වන කපෙහි මම යම් බෝධි වන්දනාවක් කෙළෙම් ද එතැන් පටන් දුගතියකට නො ගියෙමි. මේ වන්දනාවේ ඵලය ය.