එක් එක් පුද්ගලයකු හට මේ දුඃඛස්කන්ධය නිරුද්ධ වනුයේ, නිරෝධය වූ නිවනට පැමිණිය හැකි වනුයේ එක් වරක දී නො ව පස්වරක දී ය. නිවන් සොයා ක්‍රියා කරන්නා වූ යෝගාවචරයා සෝවාන් වන කල්හි ඔහුට මතු සතර උපායෙහි උපදින්නට තිබෙන ස්කන්ධයන් හා ජාති සතකින් මතු සුගතියෙහි ද, උපදින්නට තිබෙන ස්කන්ධයෝ ද නිරුද්ධ වෙති. ඉන් පසු ඔහු අපායෙහි නූපදනේය. සුගතියෙහි ද සත් වරකින් මතු නූපදනේ ය. සෝවාන් වීමෙහි දී නිරුද්ධ වන දුඃඛයාගේ විශාලත්වය හා ඔහුට ඉතිරි වන දුඃඛයාගේ අල්පත්වයත් යට දක්වා ඇත. සෝවාන් පුද්ගලයාට වන්නා වූ මේ දුඃඛ නිරෝධය පළමු වරට නිවනට පැමිණීම ය.
සෝවාන් ඵලයට පැමිණ සිටින ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රාවකයා සකෘදාගාමි වන කල්හි ඔහුට ඉතිරිව තුබූ ජාති සතකට අයත් ස්කන්ධයන්ගෙන් ජාති සයකට අයත් ස්කන්ධයෝ නිරුද්ධ වන්නාහ. ඉන් පසු ඔහු සසර උපදිතත් උපදින්නේ එක් වරෙකි. සකෘදාගාමි පුද්ගලයාගේ මේ ජාති සයකට අයත් දුඃඛයෙන් මිදීම දෙවෙනි වර නිවන් ලැබීම වන්නේ ය.
සකෘදාගාමි පුද්ගලයා අනාගාමි වන කල්හි ඔහුට කාම භවයෙහි එක් වරක් ලබන්නට තුබූ ස්කන්ධ දුඃඛය ද නිරුද්ධ වන්නේ ය. ඉන්පසු ඔහු කාම භවයෙහි නූපදනේ ය. අනාගාමි පුද්ගලයා ලබන මේ දුඃඛ නිරෝධය තුන්වෙනි වර නිවන් ලැබීම වන්නේ ය.
අනාගාමි පුද්ගලයා රහත් වන කල්හි රූපාරූප භවයන්හි උපදින්නට තුබූ ස්කන්ධයෝ ද නිරුද්ධ වෙති. ඉන්පසු ඒ රහතන් වහන්සේ කිසි කලෙක කොතැනක වත් නූපදනාහ. රහතන් වහන්සේ ගේ ඒ දුඃඛ නිරෝධය සතරවැනි වරට නිවනට පැමිණීම ය.
සතර වැනි වරටත් නිවනට පැමිණීමෙන් පසු රහතන් වහන්සේට ශේෂව ඇත්තේ අතීත හේතුවෙන් හටගන්නා වූ වර්තමාන ස්කන්ධ දුඃඛය පමණකි. පිරිනිවීමෙන් එය කෙළවර වන්නේ ය. එය පස්වෙනි වරට නිවනට පැමිණීම ය.