“ඉධ පන භික්ඛවෙ, භික්ඛු උතුකාලං එකකො වසති, තත්ථ මනුස්සා සංඝස්ස දෙමාති චීවරානි දෙන්ති. අනුජානාමි භික්ඛවෙ, තෙන භික්ඛුනා තානි චීවරානි අධිට්ඨාතුං මය්හං ඉමානි චීවරානීති.”
(මහාවග්ග චීවරක්ඛන්ධක)
මේ එක භික්ෂුවක් ඉන්නා තැනක දී සංඝයාට දෙමිය කියා සිවුරු දුනහොත් ඒ භික්ෂුව විසින් පිළිපැදිය යුතු අන්දම තථාගතයන් වහන්සේ විසින් වදාළ ආකාරය ය.
“මහණෙනි, මෙහි භික්ෂු තෙමේ සෘතුකාලයේ දී හුදකලාව වාසය කෙරේ ද එහි දී මනුෂ්‍යයෝ සංඝයා හට දෙමිය කියා සිවුරු දෙත් ද: මහණෙනි, ඒ භික්ෂුව විසින් මේ සිවුරු මගේය කියා ඉටාගන්නට අනුදනිමි ය” යනු එහි තේරුම ය.
ඒ භික්ෂුව විසින් ඒ සිවුරු සංඝයා ඇති තැනකට ගෙන ගොස් සංඝයා සමග බෙදා ගන්නට ද වටනේ ය. ගෙන යන අතරමඟදී තවත් භික්ෂූන් මුන ගැසුණ හොත් ඒ භික්ෂූන් සමග බෙදා ගන්නට ද වටනේ ය. තවත් තැනකට ගෙන නොගොස් කැමති නම් ඒ භික්ෂුව විසින් තථාගතයන් වහන්සේ අනුදැන වදාළ පරිදි මේ සිවුරු මගේය කියා අධිෂ්ඨාන කරගන්නට ද වටනේ ය. අධිෂ්ඨාන කර ගැනීමෙන් පසු ඒවා ඒ භික්ෂුවට අයිති ය. ඒවායේ සංඝිකත්වය එයින් කෙළවර වන්නේ ය. එසේ සිවුරු අධිෂ්ඨාන කරගන්නා වූ භික්ෂුවට වතක් ඇත්තේ ය. එය දැනගෙන අධිෂ්ඨාන කළ යුතු ය.
අධිෂ්ඨාන කරන්නට සැරසෙන භික්ෂුව විසින් භික්ෂූන් රැස්කිරීමට ගසන ඝණ්ඨා ආදි යමක් එහි ඇති නම් එයට ගසා ශබ්ද නැගිය යුතු ය. සංඝයාට රැස්වීමට කාලය කියා ඝෝෂා කළ යුතු ය. එසේ කොට මඳ වේලාවක් බලා සිට අන් කිසි භික්ෂුවක් එහි නො පැමිණියේ නම් අන් කිසිවෙක් මෙහි නැත්තේ මේ සිවුරු මට පැමිණියේය කියා ඉටා ගත යුතු ය. මේ ප්‍ර‍ථම භාගය මට පැමිණියේ ය. මේ දෙවෙනි භාගයත් මට පැමිණියේය කියා එකින් එක හෝ ගත යුතු ය. මෙහි ඇත්තේ මමය, ඒ නිසා මේවා මාගේය කියා ගැනීම නො වටී. ගන්නා කල්හි තවත් භික්ෂූන් නැති බව සලකා ම ගත යුතු ය. ඉදින් භික්ෂූන් දෙනමක් හෝ තුන් නමක් ඇති නම් මේ ප්‍ර‍ථම භාගය මට ය, මේ දෙවන භාගය ඔබට ය, මේ තුන්වන භාගය ඔබට ය කියා, කොටස්වලට බෙදා ගත යුතු ය.
සංඝයා හට ලැබෙන බෙදා ගැනීමට සුදුසු සියලු ම වස්තූන් ගැන ම පිළිපැදිය යුත්තේ මේ ක්‍ර‍මය ම ය. ඉදින් එක් භික්ෂුවක් වෙසෙන තැනක දී සංඝයාට දෙමිය කියා ආහාර පාන රාශියක් දුනහොත් ඒ භික්ෂුව විසින් කාලය බලා අන් භික්ෂුවක් පැමිණෙන බවක් නො පෙනේ නම් තමාට වුවමනා පමණ ආහාර වෙන් කොට ගෙන මේ ප්‍ර‍ථම භාගය මට පැමිණියේය කියා ඉටා වැළඳිය යුතු ය. ලැබී ඇති ආහාරය එක් භික්ෂුවකට තරමේ ආහාරයක් නම් කියන ලද පරිදි මෙහි අන් කිසිවෙක් නැත, මේ භෝජනය මට පැමිණියේය කියා ඉටා ගත යුතු ය. දෙනමක් ඇති තැනක දී හා තුන් නමක් ඇති තැනක දී ද පිළිපැදිය යුතු ආකාරය කියන ලද කරුණු අනුව තේරුම් ගත යුතු ය.