භික්ෂූන් වහන්සේලා තමන්ට වරද කරන්නවුන්ට පළිගැනීම් වශයෙන් අපරාධ නො කරන සිල්වත් පිරිසක් වන බැවින් උන් වහන්සේලාට ගර්හා කිරීමට අඥයෝ බිය නො වෙති. බොහෝ අඥයෝ තමන් ගේ පණ්ඩිත කම පෙන්වීමටත්, වික්‍ර‍මය පෙන්වීමටත් භික්ෂූන් වහන්සේට බණිති. ඒවා අසනු කැමති අඥයන් ගෙන් ඔවුනට උපකාරත් ලැබෙන බැවිනි. ඇතැම්හු ඒ අධම ක්‍රියාව රස්සාවක් කර ගෙන සිටිති. අඥයන්ට සෙල්ලමක් වී ඇතත් එය ඉතා නපුරු වැඩකි.
ආපත්තියත් දශ ආක්‍රෝශ වස්තූන් ගෙන් එකකි. අලජ්ජියකුට දුශ්ශීලයකුට වුව ද ආක්‍රෝශ කිරීමේ චේතනාවෙන් අලජ්ජියා ය දුශ්ශීලයා ය කියා ආක්‍රෝශ කිරීමෙන් දශ අකුශල කර්‍මපථවලින් එකක් වූ පරුෂ වාචා කර්මය සිදු වේ. කවර භික්ෂුවකට වුව ද ගර්හා කිරීමේ පරුෂ වාචා කර්මපථය මහා සාවද්‍ය පාපයක් වේ. සිල්වතකුට එසේ කීමෙන් වන පරුෂවාචා කර්මය විශේෂයෙන් ම මහා සාවද්‍ය වේ. එය ඉතා බරපතල පාප කර්මයෙකි.
“ද්වෙ මේ භික්ඛවෙ, ආපායිකා නෙරයිකා ඉදමප්පහාය, කතමෙ ද්වෙ? යො අබ්‍ර‍හ්මචාරී බ්‍ර‍හ්මචාරී පටිඤ්ඤො, යො ච පරිපුණ්ණං පරිසුද්ධං බ්‍ර‍හ්මචරියං චරන්තං අමූලකෙන අබ්‍ර‍හ්මචරියෙන අනුද්ධංසෙති, ඉමෙ ඛො භික්ඛවෙ, ද්වෙ ආපායිකා නෙරයිකා ඉදමප්පහායාති”. (ඉතිවුත්තකපාලි)
මේ දේශනයෙන් දැක්වෙන්නේ දුශ්ශීලව සිල්වතකු ලෙස සංඝයාට ඇතුළත්ව ඉන්නා තැනැත්තාය, සිල්වතුන්ට දුශ්ශීලවාදයෙන් චෝදනා කරන තැනැත්තාය යන දෙදෙන ම එය ප්‍ර‍හාණය නො කළ හොත් මරණින් මතු නරකයෙහි උපදනා බව ය. දුශ්ශීලයාත් සිල්වතුන්ට චෝදනා කරන තැනැත්තාත් යන දෙදෙනා ම නරකයෙහි උපදින්නවුන් වශයෙන් සමාන ය. එහි ප්‍ර‍හාණය යනුවෙන් අදහස් කරන්නේ දුශ්ශීලයා සංඝයාගෙන් අස්වීම හා සිල්වතුන්ට චෝදනා කළ තැනැත්තා විසින් සිල්වතුන්ගෙන් සමාව ගැනීමත් ය. සිල්වතුන්ට චෝදනා කිරීමේ ඇති භයානකත්වය කියන ලද දේශනාවෙන් දත හැකි ය.
මෙකල භික්ෂු ශීලය ගැන කිසිවක් නො දන්නා වූ, ඇවැත් නො වන දෙය කුමක් ද, කුඩා ඇවත කුමක් ද, මහ ඇවත කුමක් ද, දුශ්ශීල වන්නේ කෙසේ ද, කියා නො දන්නා වූ බොහෝ බෞද්ධයෝ කෛරාටිකයන් ගේ කියුම්වලට රැවටී සිල්වත් භික්ෂූන්ට චෝදනා කොට කියන ලද මහා පාපයට හසුවෙති. මේ බුදුසස්නෙහි සංඝයා කෙරෙහි සිත පහදා දානාදි පින්කම් කොට විශාල පිරිසක් ස්වර්ගයට පැමිණෙන්නාක් මෙන් ම අසත්පුරුෂයන් අනුගමනය කොට සඟනට ද්වේෂ කොට ද සඟනට ගර්හා කොට ද, විශාල පිරිසක් අපායට යති. සුනෙත්ත, මුගපක්ඛ, අරණෙමි, කුද්දාල, හත්ථිපාල, ජෝතිපාල, අරක යන ශාස්තෘවරයන් ගේ ශාසනවල දී ද එසේ බොහෝ දෙනා අපායට ගිය බව තථාගතයන් වහන්සේ විසින් වදාරා තිබේ. සිල්වතුන්ට ද්‍රෝහිකම් කිරීමේ විපාකය සමහර විට මෙලොවදීමත් ලැබෙන්නේ ය.