ධනයට හා අඹු දරු ආදීන්ට වන හානි ගැන නො බලා ශී‍තෝෂ්ණාදිය හා පරාපරාධ ඉවසීම ක්ෂාන්ති පාරමිතාව ය.
නෙත් දෙක රැක ගැනීමේ බලාපොරොත්තුව හැර වේදනා ඉවසමින් මහණ දම් පුරා රහත් වූ චක්ඛුපාල තෙරුන් වහන්සේ මෙන් අත් පා ආදී ශරීරාවයව පරිත්‍යාගයෙන් කරන ඉවසීම ක්ෂාන්ති උප පාරමිතාව ය.
ක්ෂාන්තිවාදි තාපසයන් වහන්සේ මෙන් ද, සීලව රජතුමා මෙන් ද, පොළඟා සැපීම ගණන් නො ගෙන බණ ඇසූ පිණ්ඩපාතික තෙරුන් වහන්සේ මෙන් ද ජීවිත පරිත්‍යාගයෙන් කරන ඉවසීම ක්ෂාන්ති පරමාර්ථ පාරමිතාව ය.