රතන සූත්‍රයේ ගාථාවලින් කරන ගුරුකම්

(පැරණි වට්ටෝරුවක්)

  1. යානීධභූතානි යන ගය ජප කරන කළ සඟනට කිරිබත් දී යහපත් පිළි සමඟ ගෙයක් ඇතුළත කිරිබත් පුදා හෙළඟිතෙලින් පාන් පුදා මල් සුවඳ ආදිය පුදා හිස් සෝදා නහා මා සිතූ දෙය සිද්ධවේවා යි බුදුන්ට ආරාධනා කොට අකවැලක් ගෙන අටතුරාසියක් දපනු. කැමති දෑ සිද්ධ වේ.
  2. යංකිඤ්චිවිත්තං ගය දපන කළ බුදුනට විළඳ වට පුදා සඟනට කිරිබත් දී අටතුරාසියක් දැපුව හැම වැඩ සිද්ධ වේ. ඔයින් හෝ මූදින් හෝ වැලි ගෙන මෙම ගය අටතුරාසියක් පිරුවා තමා වසන ගෙයි පිවිසෙන දැමුව යක්කු නොවදී. සැම රෝග භය දුරු වේ. යම් භයක් ඇති මඟක යන කල තුන් පුරුකක සිටුවා ඊතණ ගසක් කඩාගෙන ඊට අටෝරාශියක් මතුට හිස පැළඳ මඟ කිය කියා යනු. භය දුරු වේ. ගොරද ගෙන කඩෙක රඳා එක් විසි විටෙක මතුට තිලක දී රජුන් ආදී දක්නේ. රාජවෛශ්‍යාවයි. බාලයන් එක්වැනි අඬත් පිපි අළුවට මතුට තිලක දෙනු. නාඬත්. මේ හැම සැක නොකරනු.
  3. ඛයං විරාගං යන ගය වැසි නො වසී නම් දේවතාරාධනා කොට තුනුරුවන්ට ද මහාබෝධියට ද කිරිබත් පුදා සංඝාරාම මධ්‍යයෙහි දී අනුන් හා නො බැණ හිඳ දපුව. වැසි වසී. යමක් හට භයක් ඇත. පිරිත් කොට ගොසින් දක්නේ. බය දුරු වේ. සර්පයින් කෑව තල්වැටට මතුට ඇඟට සලනු. විෂ හැරේ. සත්විටෙක අතට මතුට ආකර්ෂණයෙන් ගත විෂ බසී. අටතුරාසියක් පිරුවා රුජා හරණේ. සැක නො කරනු.
  4. යංබුද්ධසෙට්ඨො යන ගය අටෝරාසියක් සමන් මලට මතුට දාගැබ් මහබෝ පිළිම ගෙයි පුදනු. හැම උපද්‍රව දුරු වේ. සෑම රෝගයට පැන් මතුට පොවනු. සමන්මලට මතුට හිසලා සටනට වදින්නේ. ජය ගනිත්. එම මලට මතුට ගාලේ ලනු. සොරු නො ගනිත්. එම ගය අටතුරාසියක් මතුට ගවයන් නාවනු. ගවයෝ බොහෝ වෙත්. මෙම ගය සපුමලට මතුට වස්සන් ගවයන් සිටිනා ගාල ලුව නිරෝගි වෙත්. බෝ වෙත්. මෙම ගය පැන් මතුට ඔසප් ගන්නා දා පැන් පොවනු. දරුවෝ සිටිත්. මෙම ගය සපු මලට මතුට කොටු ගෙයි තබනු. වි නොගෙවේ. පිළි පෙට්ටියේ තැබුව පිළි උපදී.
  5. යෙ පුග්ගලා යන ගය අටතුරාසියක් අතට මතුට තෙලට මතුට ඇඟ අත ගානු. ශ්‍රියා ඇති වේ. සැම දෙන වශී වෙත්. භය දුරු වේ. සතුරු පහ වෙත්. අනුන් අතින් කැමති දෙය ඉල්ලනු. ලැබේ. අනුන් හා යුක්ති බණන වේලේ මේ ගය කියා බණනු දිනත්.
  6. යෙ සුප්පයුත්තා යන ගය තමා කළ දෑ සැල නො කරනු. කෑමට සාල් ගිරූ තැනේ අකුරු සතක් ගෙන එක එක අකුරට සත් සත්විට මතුට ගෙදර සතර කොණ ද ගෙමැද ද ඉස් දොර ද පාමුල ද තබනු. තමා කළ දෑ සැල නොවේ. අනුන් හා යුක්ති බණන කළ කාඩි සැළිය තිබුණු තැනින් අකුරක් ගෙන සුවඳ පැනින් සෝදා මතුට දුමෙහි ලනු. දකුණු පය පෙරට තබනු. දිනත්. කුරුවණුවන් කෑ පතක් කෙම්වර දා පේ කොට තමා ගන්නා ආයුධය අල්ලන කල ඉන් පතක් කපා ඊට අටතුරාසියක් පිරුවා සටනට යන කල ඉස පතක් තබනු. පෙකනියේ පතක් තබනු. පිළිකණ පතක් තබනු. එක අතක් දකුණ තබනු. සැර ඇඟ නොගනී. මීට සැක නො කරනු.
  7. යථින්දඛීලො යන ගය සමන් මලට අටතුරාසියක් පිරිත් කොට මහ සෑයේ මහ බෝධියේ පිදුව දෙවියෝ අරක් ගනිත්. සතුරෝ නොවෙත්. හැමකම් සිද්ධ වේ. රුජා පහරත්. තෙලට පිරිත් කොට රුජාස්ථානය මඬනේ. රුජා නැති වේ. පිරිත් කොට පය බිම තැබුව සතුරෝ නොවෙත්.
  8. යෙ අරියසච්චානි යන ගය තමාට අනුන් විසින් භයක් ඇත. එක්වන් පිරුවනු. සතුරු භය නොවේ. මෙම ගය මීතෙලට මතුට ඇඟ ගානු. ශ්‍රියා ඇතිවේ. සර්පභය අග්නි භය යක්ෂ භය පිශාච භය ශරීරායාස ආදී වූ සියළු භය නසා මෙම ගය තමහට උගහටයක් ඇත. එක්වන් හදාරනු. දනන් විසින් භය නොවේ. තමහට නපුරක් කරන කියන කෙනෙක් ඇත්නම් රක් හෝ ගොරද හෝ සඳුන් හෝ ගෙන අටෝරාසියක් මතුට මහසෑයේ ඉස්නේ. වෙර පසඟුල් දෙනු. අනුන් කළ කී දෙය නො අසා මෙම ගය සඳහන් කරනු. මෙහි සැක නොකරනු.
  9. සහාවස්ස යන ගය අටතුරාසියක් දපා බුදුන්ට පාන් පුදා සඟනට කිරිබත් පුදනු. හැම දෑ සිද්ධ වේ. තැඹිලි ගසක් පිටට ලා හිඳ අටතුරාසියක් පිරුවා ගසින් මලක් පළඳින්නේ සැර ඇඟ නොගනී. එම ගය කිය කියා සතුරන් කරා වදිනේ ජය ගනිත්. අනුන් තම හට එක්වන් කේලාම් කියත් රක් හෝ ගොරද හෝ සඳුන් හෝ ගෙන අටතුරාසියක් මතුට මහාසැයේ පුදනු.
  10. කිඤ්චාපි සො යන ගය පස්වණක් බත් වෙන වෙන ම පිඬු කොට එලවරා පත් පිට තබනු. සතුරෝ ඇස නො පෙනෙත්. දකුණතින් බිජුවට අල්වා මෙ ගයින් පිරිත් කොට බිජුවට වපුළ සතුන් විසින් උපද්‍රව නොවේ. මේ ගය කිය කියා කුඹුර සිසාරා පිරිත් බණනු. ඌරෝ නොකත්. සොරුන් විසින් උපද්‍රව නො වේ. මෙය රක් හෝ ගොරද හෝ බෙර ඇස ලියා වපුළ වීයේ නම කියා කුඹුර නම කියා වපුළවුන් නම කියා පසු නො බලා පාන බලා කලිල දණ්ඩෙන් බෙර ගසනු. බෙර ඇසූ තෙක් මානේ මැස්සෝ නො කත්. එදවස් මනිවා ආදී පස්පව් නොකරනු. රතක් ඇඳ රතක් ඉස බැඳ රතක් පෙරව රතක් වෙර වසා බෙර ගසනු. මෙමේ කුඹුර පසක මිනිසුන් නො දක්නා තැනක ලගිනු. මෙම ගය එක් විසි විටෙක ගලට මතුට එකතුරු පට ගැටලා කිඹුලුන් ඇති තැනින් යනු. උපද්‍රව ඇති නොවේ. දණ්ඩක් ගෙන පාන් සියල්ලට අටෝරාසියක් මතුට පිරිවා ගෙන බිම බලා ගෙන යේ නම් මෙහි සැක නො කරනු.
  11. වනප්පගුම්බෙ යන ගය අටෝරාසියක් පැනට මතුට ප්‍රශව නොහෙන්නාට පැන් පොවනු. ප්‍රශව වෙත්. මෙම ගය පිරිත් කොට ඇඟ ගානු. ශ්‍රී ඇති වේ. අටෝරාසියක් බිජුවට මතුට වපුළ අසු පෑ බොහෝ වේ. මෙම ගය පැනට සත්විටක් මතුට කොටුගෙයි ඉස්නේ, වී වහා නො ගෙවේ. අටතුරාසියක් මතුට පාන්පානේ බිම බලා බසී නම් ඒ සලකුණෙන් බිම බව දන්නේ. මෙහි සැක නොකරනු.
  12. වරොවරඤ්ඤු යන ගය පිරිත් කොට පැන් ඉස්නේ. පිළි බොහෝ වේ. වී කොටුගෙයි ලනු. නො ගෙවේ. ඉපියන් මීයන් උපද්‍රව නොවේ. බිජුවට මතුට වපුරනු. ගස කරල් යහපත් වේ. බුදුන් මාර පරාජය කළ සේ සිතා වැද කොටනු. ජය ගනිත්. නැවත සතුරන් කරා ගොස් මෙම ගය කිය කියා ආයුධ ගන්නා වේලේ මෙම ගය කියන්නේ වැඩ වේ. රක් හෝ ගොදරක් හෝ ගෙන පිළියේ අර්ධ චන්ද්‍රයා ඇඳ වමතින් සතුරන් ඇසට පානේ. ඇකිළෙත්. කුස දරුවන් වසත හොත් පිරිත් පැනින් නාවනු. දුක් අන්තරා නැති. අතට මතුට ගඩුවේ අල්ලනු. වහා විකා සමන් මලට මතුට ඉස්ලා රජුන් දක්නේ. රාජ වෛශ්‍යාවයි. මීට සැක නැති.
  13. ඛීණං පුරාණං යන ගය පැනට මතුට ගෙයි ඉස්නේ සියලු උපද්‍රව දුරු වේ. මෙම ගය පිරිත් කොට සරක් ගාල කනු. කොටුගෙයි ලනු. නො ගෙවේ.
  14. යානීධභූතානි යන තුන් ගය කුඩා දරුවන් හඬත් පිරිත් කොට නාවනු. බය හැරේ.

මෙම වට්ටෝරුව ඇතැම් තැන් තේරුම් ගැනීම අපහසු ය. තුබුණු සැටියට මෙහි පළ කරන ලදී. මේ ගුරුකම් හරියන්නේ ගෞරවයත් විශ්වාසයත් ඇති අයට ය.