කොරණ්ඩ (=කුරණ්ඩක) ලෙන්හි වැසි චිත්තගුත්ත නම් තෙරනමක් විය. ඒ ලෙණ ඉදිරියෙහි නා ගසක් විය. තෙරුන් විසින් කිසිවිටෙකත් හිස ඔසවා ඒ නා ගස උඩ නොබලන ලදි. ඒ ඒ කාලයෙහි කොළ - මල් - කෙසුරු ආදිය වැටුණු විට මල් ආදිය හටගත්තේ යයි දැනගනී. ඒ ලෙණෙහි සත් බුදුවරයන්ගේ අභිනිෂ්ක්‍ර‍මනය සිතියම් කරන ලද්දේය. තිස්හවුරුද්දක් එහි විසූ තෙරනම කිසි විටක ඒවාද නොබැලීය. තිස්වසකට පසු තෙරනම රහත් විය. මහාසේන නම් රජතුමා තෙරුන්ට රජගෙයි වැලඳීමට ආරාධනා කළේය. තෙරනම සාවුරුද්දක් රජගෙයි දන් වැළඳීය. පිරිනිවෙන කාලයෙහි යමෙකුට මාර්ගඵලයෙහි සැකයක් ඇත්නම් මාගෙන් විචාරනු මැනවැයි කී විට රැස්ව සිටි භික්ෂූහු “ස්වාමීනි, මෙතෙක් කල් රජගෙයි වැලඳූ ඔබට රජුත් දේවියත් වෙන් වශයෙන් හැඳින ගත හැකිදැ”යි විචාළහ. “මට දැක හඳුනන්ට නොහැකිය; කටහඬින් හැඳින ගනිමි”යි තෙරනම කීය. රජු වඳින විටත් දේවිය වඳින විටත් තෙරණුවෝ “මහරජ නවතිනු මැනවැ”යි කීහ. ඒ තෙරනම මෙසේ සංවර කළ ඉඳුරන් ඇත්තේ විය.