පත්තනික්කුජ්ජන කර්මය යනු භික්ෂූන්ට වරද කළ ගිහියන්ට දඬුවම් පිණිස කරන කර්මයෙකි. එහි අදහස වරද කළ ගිහියා සංඝයා විසින් වර්ජනය කිරීම ය. පත්තනික්කුජ්ජනය කළ ගිහියා භික්ෂූන් විසින් හළ යුතුය. කිසිම භික්ෂුවක් විසින් ඔහු දෙන කිසිවක් නො පිළිගත යුතුය. පිඬු සිඟා යාමේදී ද ඔහුගේ ගෙය හැර යා යුතු ය. ඒ කර්මය දබ්බමල්ලපුත්ත තෙරුන් වහන්සේට බොරු චෝදනාවක් ඇති කළ ‘වඩ්ඪ’ නම් ලිච්ඡවී පුත්‍රයා නිමිත්ත කොට පනවන ලද්දකි.

අට්ඨහි භික්ඛවෙ! අඞ්ගෙහි සමන්නාගතස්ස උපාසකස්ස පත්තො නිකුක්ජ්ජිතබ්බො. භික්ඛූනං අලාභාය පරිසක්කති. භික්ඛූනං අනත්‍ථාය පරිසක්කති. භික්ඛූනං අවාසාය පරිසක්කති. භික්ඛූනං අක්කොසති පරිභාසති භික්ඛු භික්ඛූහි භෙදෙති. බුද්ධස්ස අවණ්ණං භාසති. ධම්මස්ස අවණ්ණං භාසති. සඞ්ඝස්ස අවණ්ණං භාසති. අනුජානාමි භික්ඛවෙ! ඉමෙහි අට්ඨහඞ්ගෙහි සමන්නාගතස්ස උපාසකස්ස පත්තං නික්කුජ්ජිතුං.

තථාගතයන් වහන්සේ විසින් මෙසේ වදාළ පරිදි භික්ෂූන්ට අලාභ කරන්නා වූ ද, අනර්ථ කරන්නාවූ ද භික්ෂූන්ට වාසස්ථාන නැති කරන්නාවූ ද, ආක්‍රෝශ පරිභව කරන්නාවූ ද, භික්ෂූන් ඔවුනොවුන් බිඳවන්නාවූ ද, බුදුනට දොස් කියන්නාවූ ද, දහමට දොස් කියන්නාවූ ද, සඟනට දොස් කියන්නාවූ ද, උපාසකයනට පත්තනික්කුජ්ජන කර්මය කළ යුතු ය.

පත්තනික්කුජ්ජන කර්මය කරනු ලැබූ තැනැත්තා එය ඉවත් කරවා ගනු කැමති වේ නම්, වරද පිළිගෙන සඞ්ඝයාගෙන් සමාව ලබාගෙන, සඞ්ඝයා වෙත එළඹ, උතුරුසළුව ඒකාංස කොට පෙරවා, භික්ෂූන්ගේ පා වැඳ, උක්කුටිකව හිඳ වැඳගෙන, මේ වාක්‍යය කියා පත්තනික්කුජ්ජන කර්මය ඉවත් කරන ලෙස ඇයැදිය යුතු ය.

සඞ්ඝෙන මෙ භන්තෙ! පත්තො නික්කුජ්ජිතො, අසම්භොගොම්හි සඞ්ඝෙන, සො’හං භන්තෙ සම්මා වත්තාමි. ලොමං පාතෙමි. නෙත්ථාරං වත්තාමි, සඞ්ඝං පත්තුක්කුජ්ජනං යාචාමි. දුතියම්පි -පෙ- තතියම්පි -පෙ-