1. වරුණෝ නාම නාමේන දේවරාජා අහං තදා,
උපට්ඨහේසිං සම්බුද්ධං සයොග්ග බලවාහනෝ.
.
2. නිබ්බුතෝ ලෝකනාථම්හි අත්ථදස්සී නරුත්තමේ,
තුරියං සබ්බසමාදාය අගමං බෝධි මුත්තමං.
.
3. වාදිතේන ච නච්චේන සම්මතාල සමාහිතෝ,
සම්මුඛා විය සම්බුද්ධං උපට්ඨං බෝධිමුත්තමං.
.
4. උපට්ඨහිත්වා තං බෝධිං ධරණීරුහපාදපං,
පල්ලඞ්කං ආභුජිත්වාන තත්ත කාලකතෝ අහං.
.
5. සකකම්මාභිරද්ධෝහං පසන්නෝ බොධි මුත්තමේ,
තේන චිත්තප්පසාදේන නිම්මාණං උපපජ්ජහං.
.
6. සට්ඨිතුරිය සහස්සානි පරිවාරෙන්ති මං සදා,
මනුස්සේසු ච දේවේසු වත්තමානං භවාභවේ.
.
7. තිවිධග්ගි නිබ්බුතා මය්හං භවා සබ්බේ සමූහතා,
ධාරේමි අන්තිමං දේහං සම්මා සම්බුද්ධ සාසනේ.
.
8. සුබාහු නාම නාමේන චතුත්තිංසාසු ඛත්තියා,
සත්තරතන සම්පන්නා පඤ්චකප්පසතේ ඉතො.
.
9. පටිසම්භිදා චතස්සෝ -පෙ- කතං බුද්ධස්ස සාසනං.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා ඒකාසනියෝ ථෙරෝ ඉමා ගාථායෝ අභාසිත්ථාති.
තේරුම :-
- එකල්හි මම රථ හා බලවාහන ඇති වරුණ නම් දේව රාජයෙක් වීමි. සම්‍යක් සම්බුද්ධයන් වහන්සේට උපස්ථාන කෙළෙමි.
- නරෝත්තම වූ අත්ථදස්සී ලෝකනාථයන් වහන්සේ පිරිනිවි කල්හි සියලු තූර්‍ය්‍ය භාණ්ඩ ගෙන උත්තම බෝධිය වෙත ගියෙමි.
- සම්මතාලාදි තූර්‍ය්‍ය භාණ්ඩයන්ගෙන් යුක්තව වැයුමෙන් හා නැටුමෙන් බුදුන් වහන්සේ හමුවෙහි මෙන් බෝධියට උපස්ථාන කෙළෙමි. (නැටුම් ගැයුම්වලින් බෝධීන් වහන්සේ පිදුවෙමි.)
- පොළොවෙහි වැඩෙන රුකක් වූ ඒ බෝධියට උපස්ථාන කොට මම එහි පළඟක් බැඳ හිඳ කලුරිය කෙළෙමි.
- උත්තම වූ බෝධිය කෙරෙහි ප්‍ර‍සන්න වූ මම ඒ චිත්ත ප්‍ර‍සාදයෙන් නිම්මාන නම් දෙව්ලොව උපන්නෙමි.
- දෙව්ලොව හා මිනිස් ලොව උපනුපන් භවයක් පාසා සැට දහසක් තූර්‍ය්‍යයෝ මා පිරිවරා පවතිත්.
- මාගේ රාග ද්වේෂ මෝහ යන තෙවැදෑරුම් ගිනි නිවී ගියේ ය. මම සම්‍යක් සම්බුද්ධ ශාසනයෙහි අන්තිම ශරීරය - දේහය දරමි.
- මෙයින් කල්ප පන්සියයකට පෙර සුබාහු යන නමින් සූතිස් දෙනෙක් සප්ත රත්නයෙන් යුක්ත රජහු වූහ.