කාශ්‍යප බුදු සසුනේ පැවිදි වූ මෙතුමා අවුරුදු 20000 ක් මනා සිල්වත් පැවිදි ජීවිතයක් ගත කල අතර දිනක් ගඟේ අඟුළක නැගී යනුයේ එක් තැනක ගසක් තිබී එහි කොළයක් ඇල්ලී යෙන් එය කැඩී අතට ආයේ ය. මෙහි ඇවතක් නො වූව ද ඇවතක් වුනේ යැ යි, විනය නො දත් බැවින් කුකුස් කළේ ය. ඊට පිළියම් ද නො කළේ ය. අපවත් වන විට මෙය සිහිව මහා නාගරාජයෙකු වී ඉපදුණේ ය. නම ඒරකපත්ත වූ අතර අප බුදු සසුන වන තුරු බුද්ධාන්තරයක් ම මේ තිරිසන් ආත්මයේ සිටීමට වූයේ කොළයක් කැඩී එයට පිළියම් කරගන්න බැරි වීමෙන් ය. ඉදින් ලොකු වරදක් කළේ නම් කෙසේ බේරෙන්න දැ යි නුවණින් සිතන්න.
(ධම්මපද අට්ඨ කථා - 566 පිට)