එක් ජීවිතයකදී මේ සිටුතුමා ධනය කෙරෙහි තෘෂ්ණාවෙන් තම සොහොයුරා ගේ එකම පුතු මරණයට පත් කළේ ය. ඒ හේතුවෙන් ඔහු නිරයෙහි වැටී අවුරුදු ලක්ෂ ගණනක් දුක් වින්දේ ය. මනුලොව ඉපිද තගරසිඛී පසේබුදු රජුන්ට දන් දුන් පිනෙන් සත් වරක් සිටු තනතුරු ලැබී ය. නමුදු ඒ කිසිවරක ඔහුට දරුවන් නොවී ය. දරුවන් නැතියෙන් වස්තුව ඔහු මළ පසු රාජසන්තක විය. නැවත රෞරව නිරයෙහි ඉපදුනි. මෙසේ දරුවන් නැතිවීමට හේතුව උක්ත කරුණ බව වදාළ සේක.
(සංයුක්ත නිකායේ දුතිය අපුත්තක සූත්‍රය)