තත්‍රිමෙ චත්තාරො පාරාජිකා ධම්මා උද්දෙසං ආගච්ඡන්ති.
1. යො පන භික්ඛු භික්ඛුනං සික්ඛා සාජීව සමාපන්නො සික්ඛං අපච්චක්ඛාය දුබ්බල්‍යං අනාවීකත්වා මෙථුනං ධම්මං පතිසෙවෙය්‍ය, අන්තමසො තිරච්ඡානගතායපි. පාරාජිකො හොති, අසංවාසො.
2. යො පන භික්ඛු ගාමා වා අරඤ්ඤා වා අදින්නං ථෙය්‍ය සංඛාතං ආදියෙය්‍ය, යථාරූපෙ අදින්නාදානෙ රාජානො චොරං ගහෙත්වා හනෙය්‍යුං වා බන්ධෙය්‍යුං වා පබ්බාජෙය්‍යුං වා චොරොසි බාලොසි මූළ්හොසි ථෙනොසී ති, තථාරූපං භික්ඛු අදින්නං ආදියමානො, අයම්පි පාරාජිකො හොති, අසංවසො.
3. යො පන භික්ඛු සඤ්චිච්ච මනුස්ස විග්ගහං ජීවිතා වොරොපෙය්‍ය, සත්ථහාරකං වාස්ස පරියෙසෙය්‍ය, මරණවණ්ණං වා සංවණ්ණෙය්‍ය, මරණාය වා සමාදපෙය්‍ය, “අම්භො පුරිස කිං තුය්හිමිනා පාපකෙන දුජ්ජිවිතෙන මතන්තෙ ජීවිතා සෙය්‍යො”ති. ඉති චිත්තමනො චිත්ත සංකප්පො අනෙකපරියායෙන මරණ වණ්ණං වා සංවණ්ණෙය්‍ය මරණාය වා සමාදපෙය්‍ය, අයම්පි පාරාජිකො හොති, අසංවාසො.
4. යො පන භික්ඛු අනභිජානං උත්තරි මනුස්ස ධම්මං අත්තූපනායිකං අලමරියඤාණ දස්සනං සමුදාචරෙය්‍ය, ඉති ජානාමි ඉති පස්සාමී’ති. තතො අපරෙන සමයෙන සමනුග්ගාහියමානො වා අසමනුග්ගාහියමානො වා ආපන්නො විසුද්ධාපෙක්ඛො එවං වදෙය්‍ය ‘අජානමෙවං ආවුසො අවචං ජානාමි අපස්සං පස්සාමි තුච්ඡං මුසාවිලපි’න්ති, අඤ්ඤත්‍ර අධිමානා, අයම්පි පාරාජිකො හොති, අසංවාසො.
උද්දිට්ඨා ඛො ආයස්මන්තො චත්තාරො පාරාජිකාධම්මා, යෙසං භික්ඛු අඤ්ඤතරං වා අඤ්ඤතරං වා ආපජ්ජිත්වා න ලභති භික්ඛූහි සද්ධිං සංවාසං යථාපුරෙ තථාපච්ඡා, පාරාජිකො හොති, අසංවාසො.
තත්ථා’යස්මන්තෙ පුච්ඡාමි. කච්චිත්ථ පරිසුද්ධා? දුතියම්පි පුච්ඡාමි. කච්චිත්ථ පරිසුද්ධා? තතියම්පි පුච්ඡාමි. කච්චිත්ථ පරිසුද්ධා? පරිසුද්ධෙත්ථායස්මන්තො, තස්මා තුණ්හී එවමෙතං ධාරයාමි’ති.
(උද්දිට්ඨං ඛො ආයස්මන්තො නිදානං. උද්දිට්ඨා චත්තාරො පාරාජිකා ධම්මා, සුතා ඛො පනායස්මන්තෙහි තෙරස සංඝාදිසේසා ධම්මා, ද්වෙ අනියතා ධම්මා, තිංස නිසග්ගියා පාචිත්තියා ධම්මා, ද්වෙ නවුති පාචිත්තියා ධම්මා, චත්තාරො පාටිදෙසනීයා ධම්මා, පඤ්චසත්තති සෙඛියා ධම්මා, සත්ත අධිකරණ සමථා ධම්මා, එත්තකං තස්ස භගවතො සුත්තාගතං සුත්තපරියාපන්නං අන්වද්ධ මාසං උද්දෙසං ආගච්ඡති. තත්ථ සබ්බෙහෙව සමග්ගෙහි සම්මොදමානෙහි අවිවදමානෙහි සික්ඛිතබ්බන්ති.)
පාරාජිකුද්දෙසො දුතියො